قرارگیری در
معرض اشعه های کامپیوتر، مانند قرارگیری در معرض دود سیگار می باشد همان طور که یک
فرد علی رغم اینکه سیگار نمی کشد، اما در معرض دود سیگار آسیب می بیند.
روش زیر به شما کمک می کند که با این خطرات
مقابله کنید:اثرات اشعه کامپیوتر باید
شیوه زندگی خود را تغییر دهیم. افراد می توانند با مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین A وC با این مشکل مقابله کنند.
- 2
استفاده از کولر و دستگاه تهویه: بسیاری از تحقیقات نشان می دهد صفحه نمایش کامپیوتر، انواع خاصی از مواد سرطان‌زا را منتشر می کند که برای سلامتی انسان بسیار مضرند. لذا یک راه مفید برای مقابله با این مشکل، قرار دادن کامپیوتر در نزدیکی کولر و یا دستگاه تهویه هوا است که این مواد سرطان زا را از استفاده کنندگان کامپیوتر دور کند.
رعایت فاصله ایمن با صفحه کامپیوتر: از آنجا که اشعه کامپیوتر در تمامی جهات پخش می شود، نوع قرارگیری کامپیوتر می تواند کاهش تابش از آن را در پی داشته باشد . فاصله چشم شما تا کامپیوتر باید حداقل 80 سانتیمتر باشد تا کمتر آسیب ببیند.
4- تعویض کامپیوتر قدیمی: در نظر داشته باشید که کامپیوترهای قدیمی خیلی بیشتر از کامپیوترهای جدید، اشعه ساطع می کنند. بنابراین هنگام کار با مدل های قدیمی، بیشتر مراقب سلامتی خود باشید.
5- قرار دادن صفحات مخصوص روی صفحه نمایش کامپیوتر: قراردادن صفحات مخصوص که اثر تابش های کامپیوتر را کمتر می کند، می تواند راه حل مناسبی باشد. استفاده از این صفحات مخصوص در کامپیوترهای قدیمی چندین سال پیش رایج بود.
6- مراقب پوست خود باشید: اشعه های ساطع شده از کامپیوتر می تواند بر پوست شما اثر گذاشته و آسیب زا باشد. بنابراین توصیه می شود که هنگام استفاده از آن کرم ضدآفتاب بزنید
7-
استفاده از برخی گیاهان که جاذب اشعه های
مضر ساطع شده از کامپیوتر هستند: استفاده کنندگان از کامپیوتر باید این نکته را در
نظر بگیرند که پس از به کارگیری گام های قبلی می توانند در نزدیکی کامپیوتر خود از
گیاهان جاذب تابش های ساطع شده از کامپیوتر استفاده کنند، مانند گیاه کاکتوس
computer
در آینده ای نه چندان دور ممکن است این
ماجرا یک بار دیگر تکرار شود و کامپیوترهای امروزی جای خود را به کامپیوترهای نسل
آینده یعنی «کامپیوترهای کوآنتومی» بدهند. در مقایسه کامپیوترهای کوآنتومی با
کامپیوترهای امروزی می توان گفت مسائلی که زمانی تصور می شد غیرقابل حل است، حل
خواهد شد و شبیه سازی های صورت گرفته به واقعیت بسیار نزدیک تر می شود، حتی
ابرکامپیوترها در برابر آنها رقیبی محسوب نخواهند شد.
وقتی اندازه ترانزیستورهایی که متخصصان
می سازند به ابعاد اتمی نزدیک می شود، دیگر قوانین حاکم بر فیزیک کلاسیک بر رفتار
اتم ها حاکم نیست. به طور مثال کسی نمی داند یک الکترون در یک زمان مشخص دقیقا در
کجا قرار دارد یا کسی نمی تواند به درستی تشخیص دهد که الکترون در یک سیم به کجا
می رود. یعنی وقتی به ابعاد اتمی نزدیک می شویم، فیزیک کوآنتومی رفتار
اتم ها را توضیح می دهد و دیگر قوانین کلاسیک کاربرد ندارد. رشته هایی می تواند روی هارد کامپیوتر شما، یک
دیسک فشرده و یا حتی موبایل تان ذخیره شود. کوچک ترین واحد ذخیره اطلاعات که بیت bit نام دارد، یک سلول مغناطیسی است که بسته به جهت مغناطیس می
تواند صفر یا یک باشد. اما در کامپیوترهای کوآنتومی وضعیت به این نحو است که صفر و
یک ها جای خود را از میدان مغناطیسی به یک خصوصیت کوآنتومی ماده به نام «اسپین» می
دهند. اسپین را می توان به جهت چرخش یک ذره تشبیه کرد. مثلا بنا بر قوانین
کوآنتومی از دو الکترون در اتم هلیوم اگر یکی اسپین مثبت باشد دیگری حتما اسپین
منفی است. در نتیجه می تواند ابزار بسیار مناسبی برای ذخیره سازی صفر و یک باشد.
بنابراین در کامپیوترهای آینده به کوچک ترین واحد ذخیره اطلاعات «کیوبیت» Qbit می گویند. از همه مهمتر اینکه هر بیت در حالت کلاسیک خود در یک
لحظه مشخص فقط می تواند یک حالت صفر یا یک داشته باشد در صورتی که در کوآنتوم یک
بیت می تواند در یک زمان مشخص حاوی هر دو حالت صفر و یک باشد. هم اکنون دانشمندان
به دنبال ماده ای هستند که کیوبیت های فراوانی داشته باشد و به گونه ای باشد که
بتوان با کیوبیت های آن ارتباط برقرار کرد. دستاورد فعلی آنها یک مولکول از فلوئور
کربن و آهن است که هفت کیوبیت واقعی دارد. آنها میلیاردها مولکول از این ماده را
در آزمایشگاه ساخته اند و با استفاده از آن نخستین محاسبه واقعی یک کامپیوتر
کوآنتومی را انجام داده اند.
با توجه به ماهیت ساختار کامپیوترهای
کوآنتومی روش برقراری ارتباط آنها کاملا متفاوت با کامپیوترهای امروزی است، بدین
صورت که پالس های رادیویی نقش صفحه کلید را دارند که به وسیله آن اطلاعات وارد
کامپیوتر می شود و دستگاه تشدید مغناطیسی که دستگاهی شبیه به دستگاه MRI بیمارستان است و با همان اصول کار می کند، نقش صفحه نمایشگر
کامپیوتر را ایفا می کند. با ارائه تصویر مغناطیسی از توده مولکول ها کامپیوتر
پاسخ محاسبات را به ما نشان می دهد. دستاورد فعلی دانشمندان در زمینه ساخت
کامپیوتر کوآنتومی، ساخت مولکولی با ظرفیت هفت کیوبیت بوده است که توسط آن توانسته
اند عدد ۱۵ را به سه و پنج تجزیه کنند، گرچه این دستاورد ممکن است چندان قابل توجه
به نظر نیاید ولی به طور یقین این تلاش ها شروعی برای گام های بزرگتر در آینده
خواهد بود.
در واقع کامپیوترهای نسل آینده با استفاده از فناوری های میکروسکوپیک ذره ها کار می کنند، به طور مثال در مورد الکترون از خاصیت «اسپین» آنها استفاده می کنند، در تابش از خاصیت پولاریزاسیون و غیره به همین دلیل است که سرعت و حجم این کامپیوترها با کامپیوترهای امروزی قابل قیاس نیست. پیتر شور با طراحی یک الگوریتم کوآنتومی که بعدها به الگوریتم شور معروف شد، تا حد زیادی جهان را در دستیابی به کامپیوترهای کوآنتومی نزدیک تر کرد. براساس این روش می توان با استفاده از کامپیوترهای کوآنتومی یک عدد را با سرعت فوق العاده ای به مقسوم علیه های اول آن تجزیه کرد. اگر برای انجام عمل ریاضی مشابهی از کامپیوترهای فعلی استفاده کنیم، با افزودن هر رقم به عدد مورد نظر سرعت کامپیوتر برای حل مسئله به نصف کاهش می یابد.