بقراط دوم نام بزرگترین حکیم یونانی است که در جزیره کس بهسال ۴۶۰ (پیش از میلاد) زاده شد و در شهر لاریسا بهسال ۳۷۵ (پیش از میلاد) درگذشت. وی همزمان با افلاطون میزیست. نام پدرش هراکلیدس و نام مادرش فنارته بود. بقراط بعد از آموختن علوم در مکتب پدر، نزد دیمقراطیس (دموکریت)، فیلسوف بزرگ بهتحصیل پرداخت و مدتی بهعنوان پزشک دورهگرد در سرزمین یونان و آسیای صغیر به سیاحت و طبابت پرداخت. پسران بقراط، بهنامهای دراکون و تسالوس، همچنین دامادش پلیبوس
سنت خانوادگی را ادامه دادند. او برخلاف آنچه شهرت دارد، نه مخترع و نه
پایهگذار علم طب بود، ولی در زمان خود احاطهٔ کامل بر دانشِ پزشکی ِ علمی و
تجربی داشته و بهلحاظ تشریح و نقد علمی شناخت بیماریها سرآمد بود. وی از
شاگردان اسقلبیوس دوم است. یحیی نحوی گوید:
- «بقراط وحید عصر خویش و کامل و فاضل و مبین و معلم همه اشیا و در این کمالات ضربالمثل بوده و طبیب و فیلسوف
بود و کار او بدانجا کشید که مردم او را چون خدایی بپرستیدند و حکایت او
دراز است و در صناعت قیاس و تجربت، او را قوتی عجیب بود که هیچ طاعنی را در
آن طعنی نتواند بود و او اول کس است که به بیگانگان طب آموخت، چنانکه در
کتاب عهد خویش بهاطباء بیگانه گفتهاست تا مبادا علم طب از میان برود و
آنان را به نظر ِ فرزندان ِ خویش میدید.»
ظهور بقراط در سال ۹۶ تاریخ بختالنصر بود و این سال مطابق با چهاردهمین سال سلطنت بهمن درازدست پادشاه ایران است و نیز یحیی نحوی گوید:
- «بقراط هفتتن از هشتتن طبیب عقیب اسقلبیوس مخترع طب است و جالینوس
هشتمین آنهاست. جالینوس درک خدمت بقراط نکرده و مابین آندو، ۶۶۵ سال
فاصلهاست و بقراط ۹۵ سال بزیست. تا شانزدهسالگی تحصیل میکرد و پس از آن
مدت ۷۶ سال عالم و معلم بود و اولاد صلبی او سه تن بودند: تاسلوس، دراقن و
دختری به نام مایاارسیا و این دختر اعلم از دو برادر خویش بود. و از نوادهٔ
بقراط، بقراط بن تاسلوس و بقراط بن دراقن است. و بهخط اسحاق دیده شد که
بقراط نود سال عمر کردهاست. برخی از شاگردان بقراط عبارتاند از: لاذن،
مرجس، ساوری، مکسانوس، مانیسون، اسطاط، غورس، سنبلقیوس، ثاثالس و فولوس.
مفسرین کتب او عبارتاند از: سنبلقیوس، سنطالس، دیسقوریدس اول، طیماوس
الفلسطینی، مانطیاس، ارسطراطس ثانی، قیاسی، بلادیوس که فصول بقراط را تفسیر
کردهاست و جالینوس.»
تالیفات بسیاری به بقراط نسبت دادهاند و برخی از آنها به دیگر زبانها ترجمه شدهاست. سوگندنامهٔ وی هنوز هم در جهان دانش از اهمیت بهسزایی برخوردار است.